Naar inhoud springen

Toepolev ANT-20

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Toepolev ANT-20
Toepolev ANT-20
Fabrikant Toepolev
Lengte 32,9 m
Spanwijdte 63,0 m
Hoogte (vanaf de grond) 10,6 m
Stoelen voor passagiers 72
Leeggewicht 28.500 kg
Vleugeloppervlak 488 m²
Max. startgewicht 53.000 kg
Motoren 8× Mikoelin AM-34
Na december 1940:
6× AM-35
Kruissnelheid 190 km/h
Max. reikwijdte 2160 km
Eerste vlucht 17 juni 1934
Laatste vlucht 14 december 1942
Status Uit dienst
Aantal gebouwd 2
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart
Mikoelin AM-34 V-motor
ANT-20bis van Aeroflot.

De Toepolev ANT-20 "Maksim Gorki" (Russisch:Туполев АНТ-20 "Максим Горький") was een zeer groot vliegtuig uit de Sovjet-Unie. Het was bij zijn introductie in 1934 's werelds grootste en zwaarste landvliegtuig.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Andrej Toepolev ontwierp de ANT-20 die tussen 4 juli 1933 en 3 april 1934 werd gebouwd. Het vliegtuig werd als eerbetoon vernoemd naar de auteur Maksim Gorki. De eerste vlucht werd gemaakt op 17 juni 1934.

Het Russische leger gaf de voorkeur aan vliegtuigen met een grotere bommenlast en een groter bereik. De ANT-20 werd groter en zwaarder dan enig bestaand vliegtuig en kreeg aanvankelijk acht motoren, zes aan de vleugels en twee bovenop de romp. De motoren waren van het type Mikoelin AM-34, dit was een 12 cilinder V-motor met een vermogen was 671 kW (900 pk).

Het voor zijn tijd zeer grote toestel werd gebruikt voor propagandadoeleinden en het werd uitgerust met een krachtige radiozender met de naam „Stem van de hemel“ („Голосснеба“), een donkere kamer voor het ontwikkelen van foto's, een filmprojector en een bibliotheek. Dit bleek allemaal te zwaar en Andrej Toepolev besteedde veel tijd om het toestel lichter te maken.

Vliegramp

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 18 mei 1935 maakte de Maksim Gorki samen met drie andere toestellen, een Toepolev ANT-14, een Polikarpov R-5 en een Polikarpov I-5, een demonstratievlucht boven Moskou.[1] Na een slecht uitgevoerde looping vloog de I-5 tegen de Maksim Gorki aan, waarna beide toestellen in een woonwijk neerstortten. Hierbij kwamen 45 mensen om het leven, waaronder de elf bemanningsleden. De piloot van de I-5, die de ramp ook niet overleefde, kreeg de schuld van het ongeluk. Zijn naam werd verbonden aan het eponiem 'blaginisme' dat ruwweg „verwaande veronachtzaming van gezag“ betekent. Nochtans kreeg Blagin samen met de andere slachtoffers een staatsbegrafenis. De componist Nikolaj Mjaskovski schreef zijn Symfonie nr. 16 in F-majeur naar aanleiding van deze vliegramp.

De dag voor de crash kreeg Antoine de Saint-Exupéry, de bekende Franse schrijver en piloot die in opdracht van Paris-Soir de Sovjet-Unie bezocht, de unieke kans het toestel te bekijken.

ANT-20bis

[bewerken | brontekst bewerken]

Een jaar na het ongeval werd begonnen met de bouw van een tweede toestel, de ANT-20bis. Dit toestel vloog voor het eerst in 1938 en kreeg de aanduiding PS-124. Het toestel had krachtiger motoren dan zijn voorganger en de twee motoren op de romp waren niet meer nodig. De ANT-20bis crashte op 14 december 1942 waarbij alle 36 inzittenden omkwamen.[2]

Zie de categorie Tupolev ANT-20 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Toepolev_ANT-20&oldid=66400203"